yandı sahra ve çöller,
tutuştu dünya alem.
bir alev topu düştü,
okyanuslar içine.
dalgalar dev hızıyla,
aldı alev topunu,
yılların ötesinden,
kıyılara getirdi.
esti bir sonsuz rüzgar,
fırtınaya çevirdi.
aldı alev topunu,
savurdu gülistana.
gülistandaki güller,
hepsi birden yanarak.
bir kül yıgını oldu,
esen bir imbat yeli,
savurdu tüm külleri.
bir damla yagmurla,
karıştı birden küller.
ve o küllerden sen,
yeniden dogdun sen,
yıllar sonra karşıma,
sevdam diye çıktın sen.
21.07.2011
Atilla DurukanKayıt Tarihi : 22.7.2011 17:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!