Sevdam candan dökülür Şiiri - Oktay Çekal

Sevdam candan dökülür

Sokulmasın gözlerinden, aşkın umudu.
Ben razıyım, bu gecelerde dağılmaya…
Ruhuma dolmasa da, sevginin huzuru,
Kendimle alıştım, bu geceleri yaşamaya…

Yorgun bedenimde saklanır, yaralı ruhum…
Suskun dağlar kadar, yüreği heybetli.
Sokakların, mahşeri karanlığına vurduğum,
Her adımımdan, gelen sesler kasvetli.

Yokluğun bir mahpushane, ömrüm hükümlü,
Penceresiz boşluğuna baktığım, bu gökyüzü,
Kara bulutlarla sarılı, görünmez bir örtü,
Sanki hayat soyutlamış, kendinden beni.

Soluyorum içimde her gün, biraz daha,
Yüreğimi sulamazsan, sevgim olmaz vaha,
Tenimi çölleştiren, bir de yokluğun dokunursa,
O zaman sevdam yaşamaz, candan dökülür.

Oktay ÇEKAL
14.08.2016-23.36