Sevdam Şiiri - Nihat Yılmaz

Dünya’da ki iki sevdam
Sen, İstanbul ve ben beraberdik
Gülüyorduk, ne dert ne de gam
Hüzün ne idi, biz bihaberdik

Soğuktu hava, buğu buğu cam
İstanbul ve ben sana siperdik
Sokulmuştun koynuma sıcacık
Dur! ey zaman, ne istesen verirdik

Hep ıslanmak isterdik
İnce ince yağan yağmurda
Sıcacık çorbamızı içerdik
O salaş restoranda

Hiç bir aşk yoktur ki
Çabayla kazanılmasın,
Şiir bu bitmiyor ki
Yeter ki sevdamız azalmasın

Sevdamın onca yıllık hasretini
Öldürürken o vapurda,
Elele gezmemizi
Belli ki özlemiş İstanbul da...