sen kendine izin vermedin ki hiç.
sen kaybeden taraf olmayı seçiyorsun,
savaşıyorsun,sevdanla...
yalan söylüyorsun ben hiç sevmedim,
sevmeme izin vermediler,diyorsun.
sevda izin ister mi,düşünmüyorsun.
Çünkü sen başkalarına göre seviyorsun,
Yüceden mi geldin sen seher yeli
Daha dostum eller ile gezer mi?
Solmuş derler gül benzinin iziği,
Daha dostum eskisinden güzel mi?
O ne dedi, sen ne dedin varıncak?
Devamını Oku
Daha dostum eller ile gezer mi?
Solmuş derler gül benzinin iziği,
Daha dostum eskisinden güzel mi?
O ne dedi, sen ne dedin varıncak?
KARA TOPRAĞA TESLİM OLDUN YİĞİDİM...
ŞİMDİ AĞLIYORUM ARDINDAN...
Al Kara Toprak
Ulu gövdeli çınardan savruldu,
Hayat denen rüzgârla bir yaprak.
Yerden kalkmaz bir daha düşen.
Otur sen de ağlayarak mazine bak.
Dağılan parçalar gelmez bir araya.
Yaşananlar kaldı senden son hatıra.
Anlarımız bedeldi, sanki bir asıra.
Dayanmıştık biz birbirimizin sırtına.
Sen gitsen de hep rüyalarda bekleriz.
Ayrıldık sanma gönülden beraberiz.
Yaktığın ateş oldu yüreğimde kor.
Biz gönülden gönüle sevenlerdeniz.
Bıçak sırtında geziyor gibi işte hayat
Bazen yaşamak, ölümden de berbat.
Kadere bak, en sevdiğini teslim et.
Kendi ellerinle, buyur al kara toprak.
Ahmet Keleş
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta