İstanbul’da yaşıyorum
Bu elli ikinci yılım
Atatürk Köprüsü’nde Avrasya Maratonu’ndayım
Çevreme bakıyorum, bu şehre sevdalıyım
Bakarken hayale dalıyorum:
Şu an fırsat çıksaydı
Yeniden başlardım hayata,
Belki Ortaköy Camii’ne imam olurdum;
Rakımı yudumlarken akşamları boğaza karşı
Tanrı’ma içten dualar okurdum
Belki de Arnavutköy’e papaz;
Gündüz kilisede dururdum,
Gece Bebek Gazinosu’nda, elimde bir saz
Hiç çiroz yiyemedik bu yaz...
Galata Kulesi “Gel! ” der gibi karşıda
Sanki, sanki bir kız var balkonunda
Belki de görev alırdım yakınındaki sinagogda
Tabii, neden olmasındı?
Sevdalı haham derlerdi o zaman bana...
Rüzgârla gelen tava balık kokusu
Yayılıyor Karadeniz’e doğru
Boğaz’ın yokuşunu çıkan teknelerin uğultusu
Manzaradan gözümü ayıramıyorum
Ve Tanrı’mı anıyorum
Şükürler olsun, İstanbul’da yaşıyorum.
Kayıt Tarihi : 21.9.2014 09:58:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!