Sevdalıya Güzelleme Şiiri - Şenol Özcan

Sevdalıya Güzelleme

1

Gözlerini aradım;
ıssız gecelerde yıldızlarla sevişen,
masmavi bulutlarda buldum onları—
- kıskandım.

2

Gücendim toprağa, yağmura küstüm;
her damlasında yağmurun,
toprağın kokusuyla irkildim.
Teninin kokusuydu aslında—
- topraga tükürdüm.

3

Sisi kıskandım puslu akşamlarda;
titanyum rengiydi sisli akşamlar,
ve titanyum teninin rengiydi.

4

Binlerce kere sövdüm
denize düşen ay parçalarına;
denizin titrek göğsünde süzülen
ay ışığı değildi—
aslında saçlarındır yakamoz.

5

Bakışlarındaki efsuna, gözlerindeki büyüye;
aslında ben, akşam sessizliğinde
gözlerinden süzülen iki bakir sihire vuruldum.

6

Acıyan yanların vardı, biliyorum;
acı güzeldi sende,
acı kutsal—
- kutsandım.

7

Dalıp giderken gözlerin uzaklara,
ben bana uzak olan her şeyi öldürdüm;
bir tek senden öte—
- üzgünüm.