Sevdalı İki Yürek Şiiri - Uğur Türkkanı

yürütemedik sevdamızı, fırtınasız sahillerde
ufak bir dalgayla alobora oldu sandalımız
ve su almaya başladık içimize
şimdi isimsiz gemilerde kayboluyoruz
yanlızlıklara...
ve isimsizliğimizi koyuyoruz tüm benliğimize
artık emeklemesini bilmeyen bebekleriz
yeniden doğmayı isteriz hayata
ve yeniden başlamak isteriz
yürek dolusu bir sevdaya...

fırtınalı bir sevdayı bitirdik
yüreğimizde...
alabora olmuş sandalımız kaldı
geriye...
boşluğumuzu dolduracak hiç kimse
ve yine biz olacağız birbirimize
sevdalı iki yürek...

sancılı bir geçmişimiz var bizim
geri getirmek istemediğimiz.
iç ağrılı bir sevdaydı
geride bıraktığımız
ve yanlızlıkların peşinden sır gibi sakladığımız
artık kırık dökük aynalardan bakıyoruz
kendimize...
ve kendimizi kaybediyoruz
kimsesizliğimizde...
bize kimseden fayda gelmez diyoruz
ve yine biz oluyoruz birbirimize
sevdalı iki yürek...