Sensizliğin Akşamlarında

Yine sensizliğin akşamlarında
Kalakaldım tek başıma...
Yine yokluğunda
Avuçlarımda kanıyor yüreğim.
Ay sensiz vuruyor pencereme
Karanlıklarda kayboluyor gözlerim
Hangi papirüslere karaladın da beni
Güneşsiz ufuklarda dolaşıyorum.
Yine kor
Yine alev
Yine sensiz bir akşam
Yokluğunda eriyorum...

Sensizlikler de sulara bile ulaşamıyorum
Avuçlarımda tutamıyorum sevdamı
Hayallerim kayıp gidiyor gözlerimden
Kalakaldım tek başıma
Sevdasız sokaklarda
Yağmurlar altında ıslanıyorum
Bulutlar bana ağlıyor
Ben de
Ben de sana

Yine sensizliğin akşamlarında
Kalakaldım tek başıma
Kulaklarımda sevda türküleri
Kalbimde aşkın alevi
Gözüm de uçsuz bucaksız karanlık sokaklar
Tutunamıyorum bulutlarda
Yıldızlarla kayıyorum yeryüzüne
Kızıl sonbahara döndü yüreğim
Sevdanla akıyorum saçaklardan
Seher vaktiyle çöküyor
Hüzün üstüme...
Kayboluyorum Sensiz ufuklarda
Yüreğimde sevgi fırtınaları kopuyor
yokluğunda yokluğuna karışıyor varlığım
Sensiz nefes dahi alamıyorum
Yürüyorum uçsuz bucaksız sokaklarda
Bir ışık bir umut arıyorum
Tutunacak bir dal arıyorum
Yokluğun...
Yokluğun eritiyor beni
Son çırpınışlarım son kanat çarpışım aydınlıklara
Ve kalakaldım.
Yine sensizliğin akşamların da