Sevdalı Bilir Şiiri - Mehmet Tozlu

Sevda da nedir ki, hep boş deyişte,
Bu sevdayı çekenle, anlayan bilir,
Her ah edişte, her iç çekişte,
Bu derdi çekenle ağlayan bilir.

Düşünceler her an karıştığında,
Bu duyguya kapılıp bağlanan bilir,
Çıkmazlar birbiriyle yarıştığında,
Kahrından yüreği dağlanan bilir.

Sevmenin de, kolay olmadığında,
Bu yükün ağırlığını taşıyan bilir,
Gözün gibi baktığın gül solmadığında,
Kokusunu duyarak yaşayan bilir.

Sevda denen şeye her aldanışında,
Her güzeli görüp de kananlar bilir,
Beni yakma diye her yalvarışında,
Alevler içinde, yananlar bilir.

Birinin baktığını anladığı zaman,
Salınarak yürüyen edalı bilir,
Biri için, için yandığı zaman,
Sevdalının halinden sevdalı bilir.