Sevdalarda Türküyüm Şiiri - Hasan Arpaci

Ben bir KÖYLÜYÜM,
Köylü...
Yazın güneşte yanıyor,
Kışın soğukta donuyor,
Gün de kırk kilometre,
Yol yürüyorum.
Sabah tarhana,
Öğlene somun,
Akşama bulgur aşı yiyor,
Dağlardan odun çekiyorum.

Ben bir İŞÇİYİM,
İşçi...
Bakın nasırlı ellerime,
Lime lime olmuş ayaklarıma,
Giydiğim ayakkabılarıma,
Güneş yanığı suratıma,
İyi bakın anlarsınız...
Hastane kapısından kovanlara,
Devletin dairesinde sövenlere,
Karakolda dövenlere,
Sorun hele sorun,
Anlarsınız belki....

Davullar benim için çalar,
Zurnalar benim için öter,
Bandolar benim için gümbürder,
Alkışlar benim için şakırdar,
Dünya benim üstüme döner,
İbibikler benim için öter,
Sanarım sanmasına da.
Ama bir gerçek var,
Adım var,sanım yok,
İrabta mahallim yok...

Ben bir IRGATIM,
Irgat...
Bir elimde ellik,
Diğerinde orak.
Bazen de tırpanı,
Çalarım düşmana çalar gibi,
Bir tabur içine dalar gibi.
Bazen de,
Sevgiliyi boynundan,
Sarar gibi,
Bahçelerde nar,
Kışın düşen kar gibiyim.

Ayrıca,
Bozkırlar üstünde,
Bu sıfatla sevdalanmak,
Göz ucuyla dalgalanmak,
Aşık olmak bile yasak.
Bulut gibi üzgün ve nazlı,
Sisler gibi sağanak sağanak,
Yağar gibiyim...

Ben bir AMELEYİM,
Amele...
Kürek omzumda,
Çuval sırtımda,
Yaba elimde,
Sevda dilimde.
Okulum tarlam ve ben,
Tam aşk üçgenin de.
Urganım belimde,
Ameleyim amele.

Irgatım,işçiyim,köylüyüm,
Susayınca,
Bir fıçı suyu diker,
Lıkır lıkır içerim,
Kutsaldır alın terim.
Vatan için asker,
Ne mutlu Türk’üm,
Akıllarda ülkü,
Sevdalar da türküyüm...

Hasan Arpacı,1978,Göynücek,Amasya