Bir kırmızı güldüm ben
Pembeydi her gülüşüm
Heykeller balkonlardan
Gülerek bakardı bana
Eşkıya uyanışıyla uyandım
Bir bahar sabahı tren vagonlarında
Vagonlar üstüme bir köz gibi akardı
Kırağı kondurdum göz yaşlarıma
Dallarımı yıldızlara kadar eğdim
Kokum bur Çerkez güzelinin gamzelerine
İçin için sinmişti
Bu yüzden benim rengim
Alev kırmızısı değil
Gördüm de bir tomurcuğu
Bir başka gülün terkisinde
Dönüverdi de dikenim
Hançer olup saplandı yüreğime
Bu yüzdendir işte ben
Yıllar yılı sevdalara ürkeğim.
Kayıt Tarihi : 15.1.2006 02:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!