Sevdalara davetliyim Şiiri - İlyas Kaplan

yangın var…
kıvılcımlar her tarafa sirayet ediyor
dünyayı saracak ateş, yakacak alevlenecek
birazdan kabuslar içinde geçecek zaman
birbirine girift hisler, garip ihtimaller
sabahı bekliyorum, güneşi bekliyorum.
hem ortalık aydınlansın, hem de ruhum…

bu yangın,
evleri yıkayacak, ocakları söndürecek, ortalığı kül edecek,
yeryüzü bir enkaz yığını haline gelecek
bu enkazın tam ortasından yeni, taze
canlı güneşler doğacak…
doğacak güneşin ilk lambaları
kurtuluş güneşi Nemrut Dağının tepelerinden
altın sırmalı tellerini yeryüzüne yaymak üzere

hala çok uzun bir yol üzerindeyim
yeni ufuklara doğru yürüyorum mütamadiyen
yüreğimdekiler asla tükenmemiş
hiç bitmeyen, sürekli bir heyecan içinde
kutlu sevdalara davetliyim

öyle heybetli bir sevda ki..
kanatlanmış meleklere benziyor
bir sır keşfetmiş sanki
ruhum yüce bir kuvvetin tesirinde
tepeden tırnağa kadar
eriyorum , harap oluyorum...

yumruklarım özlemlere kilitlenmiş,
yüreğim gayrı ihtiyari ateşler içinde
kesif bir hüzün anı bu
istisnasız herkesin yaşadığı

tövbe etmeliyim…
ruhumda volkanlar köpürüyor
istifhamlara düğümleniyor
hangi tahsil, hangi bilgi, hangi görgü ile bunları çözeceğim
acizim, acz içindeyim
bir hakikat ışığına o kadar muhtacım ki

saklanması güç bütün mukaddesler benim elimde
her biri benim gözlerimde
bir heyecan dalgasına tutulmuş bütün günahlar
onlar benim ayağımın altında

rutubetli, küflü , sefil saatler... nerede
nerede batan güneş,
bir yandan uykusuzluk, bir yandan keyifsizlik,
bir yandan gerilen sinirler
ölü gibiyim kendinde değil..
gün doğmadan bakalım neler doğacak...
kutlu sevdalara davetliyim.

redfer