Sevdal Polat Şiirleri - Şair Sevdal Polat

Serçe.

Her sabah
Karanlığın eteklerinden
Süzülürken bakışlar
Gökyüzünü kaplıyan

Sesimi Duyan Varmı?

Telefon çalıyor
Kimseler bakmıyor
Evde kimse yok
Ya herkes bir yerlere gitmiş

Sıla Özlemi.

Ömür düş yolunda oldu kervancı
Gurbet baş koyduğum döş oldu sılam
Geceler uyumaz yastığım sancı
Hasretin ağrıyan diş oldu sılam

Umutlar sel oldu,

Söz ile besledim şiirle yonttum
İçimdeki çocuk rüyada kaldı
Geceler aç susuz düşle uyuttum
Umutlar sel oldu deryaya daldı.

Yarına Kaç Var

Ne zaman başımı kaldırsam yukarı
Gözlerime güneşi emzirmek için
Yağmur içerim ateşinden rüzgarın..

O gece
Yoğun bakımda
Sen geldin aklıma;
Sanki senden öteye
Gideceğim yerim var gibi.

Yüreğim Sevgiye Aç

ne gelişinle bir şey değişti
ne de gidişinle değişen bir şey olacak
Sensiz mükemmel bir dünyam
hiç olmadı ki benim,

Yürüyüş.

Yürüyoruz
Önümüzde sonu görünmeyen
Derin bir dehliz..