Sevda Yüklü Bulutlar Şiiri - Cengiz Güzar

Sabır nârından sonra,
Çok bekledim.
Hardan ve dumandan,
Oluşan bulutların gelişini
Rüzgâra ha gayret dedim;
Hadi biraz daha
Son bir gayretle
Bir de ben üfledim
Yoğunlaşırken gözümde
Buğulu umutlarım
Sevda yüklüydü
Benim bulutlarım
Güneş,
Bulutlara devrederken nöbeti
Pür telaş olurdu.
Duramazdı umutlarım yerinde
Başlardı bende,
Acemi duyguların perişanlığı
Her bulut,
Yağmur taşımazdı belki
Gözlerim ne kadar,
Dolsa buğulansa da
Çakan her şimşekte,
Yağmazdı yağmurum
Sevda yüklüydü,
Benim bulutlarım.
Nöbeti devralınca,
Taşırdım yağmuru
Bir çift bakışın,
Yeterdi yağdırmaya
Gözlerinin ışığı üzerime,
Şimşek gibi çakınca
Bir gök gürlemesiyle fısıldarım
Sevgi çığlıklarını kulaklarına
Kendimi eritir, yağardım
Serin serin, damla damla
Kuraklıktan çatlamış
Susuz dudaklarına...