Sevda Vurgunu Şiiri - Ercan Keskin

Günül tutkunuyum ben, mevsimleri dinlemem;
Dönemsel güzellikler ararım aşk içinden,
Sevdim mi tam severim doğadan etkilenmem,
Anlam aramam zamanı suçlayıcı söylemden.

Keder suskunuyum ben oldu olmadı bilmem;
Olacağı varsa bir bahane bulunurdu,
Olmadıysa ne çare olmadı işte ,demem
O ki; olmayacaktı :Öyle gerekiyordu...

Sevda vurgunuyum ben karasevda içinde;
Alıp başım gidesim gelir hep yad ellere,
Taş taş olalı yosun tutar durduğu yerde,
Insan ise ruhunu kitler hapislerinde...

Prangalar bukağısı altından olsa da;
Doğa ile iç içe özgür yaşamak varken,
Her şey görebildiğin kadardır bu dünyada,
Geç kaldım sanma ,çabuk ! Henüz daha çok erken.

Beton yığın ötesi yeşili ara ,mavi;
Peşinden koş ,hiç durma ! Öyle bir devinim ki
Her şey dünden ayrı güzellikleri havi,
Mükemmellik yolcusu, bizler hancıyız sanki.