Sevda Tutkusu Şiiri - Süleyman Bayram

Seninleyken gülmek çok farklı biliyor musun?
İnan bir tarifi yok anlatabilmenin.
Bir çocuğun bayram günü sevinci mi desem,
Yoksa oğlu askerden dönen bir annenin kucak dolusu şefkatimi…

Sen hangi masal aleminden çıkıp geldin dünyama,
Hangi sihirli değnek seni bana yakınlaştırdı.
Şimdi sevda yüklü bu bulutlar,
Bu deli yağmur ıslattıkça beni,
Tutkuyla bağlanıyorum sana
Ayırmak mümkün değil ki.
Gündüz ile gece gibi,
Bütünleştim aşkınla…

Sen hangi günün yarınısın ömrüme?
Hangi kışın baharı oldun bu yüreğime.
İçimde yıllardır büyüttüğüm hayaller,
Meğer senin yanında çocuksu birer düş gibiymiş,
Sen hayallerimin sahibiymişsin.

Sen olunca;
Parası da oluyormuş insanın,
Evi de,
Arabası da…
Gururu da oluyormuş bir damla,
Sevgisi de,
Saygısı da...
Umut da oluyormuş yarınlara,
Dünlere nefretle değil,
Gülerek de bakabiliyormuş insan bakmayı anladığında…

Sen olunca;
Unutmadan da siliniyormuş bazı şeyler,
Vurmadan dövebiliyormuşsun,
Küfretmeden utandırabiliyormuşsun.
Öldürmeden yok edebiliyormuşsun…

Şimdi uzat ellerini.
Dokun bana,
Hisset beni…
Bak nasıl çarpıyor yüreğim…
Bak nasıl gözlerimdeki mutluluk…
Kokun doldukça içime huzur buluyorum.
Durma,
Sımsıkı sarıl hadi,
Ne bekliyorsun?

Aşkı tarife gerek var mı ki artık?
Şehrimin adı sevda,
Semtimin adı tutku.
Evet belki herkes unuttu,
Ama bu sevda tutkusu,
Bu hasret…
Bak gördün mü?
Döndün işte…

Msn: [email protected]