Sevda Toşur Şiirleri - Şair Sevda Toşur

Düşünce, düşününce;
Kıyısında güneşlediğim deniz taşar
Umut iskelesi kaybolur.
Dağlar bulutları yırtar,
Bir terzi sökük diker gönlümde,
Tüm hayaller geri gelir

Biz Orta Asya’dan gelen trenin çocukları,
Yolumuz uzun, yükümüz ağır,
Ne dağlar aştık,ne ırmaklar geçtik,
Ne topraklar…
Yeryüzü bize tanıdık.

Aslında herşey moraldir.İç huzurdur.Huzuru bulmak için O’nu keşfetmek gerek.Keşfetmek ise hissetmekle başlar.O’nu bulunca kalp ferahlar,huzur bulur.
O’nunla başlar yeni bir gün,günün batımı da O’nunladır.Adını zikrederek koyarız başımızı yastığa huzur ve güvenle.O yağan yağmurda, açan Güneş’tedir, içimizi ısıtır, güvenle.
O aslında yarattığı her şeyle buradayım kulum,der.Bazen bize verdiği kuvvetli bir hastalıkla hatırlatır kendini. Ben buradayım, şifa bende, der.Bazen de imkansız gibi görünen bir olayla hatırlatır kendini.

Gerçek göz yaşı O’nadır.O dindirir içimizdeki fırtınaları; gönüldeki hırsları.Hüzüntüler O’nunla son bulur.
O gerçek sevgilidir.Hakikat O’dur. Sevgilerin kaynağı O’dur. Tüm sevgiler O’nda birleşir..Yaradan deryasında …

Övünülecek,gurur duyulacak bir geçmişimiz varken,maalesef kimliksiz bir nesil yetişmekte.Hangi milletin bizimki gibi övünülesi bir geçmişi var? Yeni nesli, geçmişi ile barıştırıp; geçmişi ile gurur duyan, geçmişinden kuvvet alan,hatalarından ders çıkaran,dostunu düşmanını iyi bilen bireyler olarak yetiştirmek gerek. Kendi etrafımızda döndüğümüz yeter,artık gözümüzü açmalıyız.

Övünç duyulan tarihimizi öğretmenin zamanı gelmedi mi? Köklerine sahip çıkmak yeni neslin görevi olmalı.Kökü olmayan ağaç neye yarar,bir müddet yeşil kalır ve kurur.Fakat biz yıkılmaz asırlık koca çınarız. Dalları kıtalara yayılan,kıtalar fetheden koca çınar. Kollarımız kurusa da kökümüz sapasağlamdır.

Gençlik,geçmişine ait değelerini; hoşgörüyü,insana nasıl davranması gerektiğini,hatalarını,doğrularını,günahlarını sevaplarını öğrenmeli.Ayrıca geçmişinden güç almalı.

Yurdumun mutfağı geniştir. Marifetli aşçıları boldur Bir çok şaiir,yazar barındırır bağrında.Türlü türlü yemekler çıkar ortaya gönül mutfağından.İlham perileridir yardımcıları Mutfağın ilham perileri farklıdır.Bazen ana,bazen yar,bazen diyar...
Aşçılar, coştu mu bir çok ürün çıkar ortaya. Bazen de mutfak boş kalır.Yemeğin türü cinsi önemli değil, önemli olan yemekteki tattır. Yemeğin tadı adında gizlidir,lezzeti yansıtır.
Bazı yemekler vardır ki tadı sonra anlaşılır.Bazıları ise yıllar yılı damaklarda kalır. Kimi kendinin aşçısıdır, kimi tüm insanların.Biz mutfaktaki acemi aşçılarız. Yavandır tatlarımız.tuzu fazla ya da azdır.

Gece;
Yalnızlığı akıttığım; kara melek,
Hasretin gönül dağında
Çığ gibi büyüdüğü,
Sensizlik,
Ayrılığın sessizliği.

Gökyüzünün kandilleri yanıp sönüyor,
Açıp,kapatan gizli elin varlığı nasılda aşikar

Yeryüzü rengarek,gelin gibi süslenmiş,
Varlığa renk verip ,süsleyenin varlığı nasılda aşikar,

Türkü yaktım,Türkiyem’in adına,
Oluk oluk kan akıttım uğruna,
Helal olsun,milletimin şanına,
Ağlamayın, şehit oldum giderim.

Dağlar soğuk,burda günler geçmiyor,

Sebepsiz kaprislerle tükettik,tükendik,
Oysa ne hayallerimiz vardı; hayata dair,
Böylemiydik,taze bir fidandık,
Rüzgarla,boranla savrulduk,
Hayat denizinde …
Bilmezdik hayatın anlamsızlığını,

Her insan, yol ayrımları yaşar gönül dünyasında. Yol ayrımları bazen anayolda birleşir,bazen uçurumlarda.Gönül uçurumuna düşmemek gerek bu yolda.
Yolcu olarak yol aldığımız şu dünyada,eğleşecek konak yerleri çoktur.Buralarda lüzumsuz eğleşirsek gönüller yorulur,hayat çekilmez olur. Çekilen tüm zorluklar ,birer ibadettir aslında menzile ulaşmada.Tabii sabredersek,isyanları oynamazsak.
Yaradana duyulan muhabbeti güçlendirmek için ibadet gerek.İbadeti içinde hissedebilirsen seccadenin yönü kıblesini bulur, huzura erersin.İmanın tazeliği gibisi var mı? Bu da hissetmekle,yaşamakla,yaşatmakla mümkün.
İnsanın duygu çöplüğünden kurtulup,huzura dalması da O’nu bulmakla mümkündür.O bizi herkesten daha iyi tanır, bizim kendimizden bile sakladığımız çoğu şeyi bilir.O bize şah damarımızdan bile daha yakındır. Giz ve sırlar O’nda gizlidir.
Yol ayrımlarına düşmemek dileğiyle.