Sevda Taşmaz Oldu Baharlar

Bu topraklarda
Umutlar tutsak, umutlar yasta
Umutlar kış karanlık
Gecelerden de kara
Kan ağlıyor akşamlar
Gündüzler çığlık çığlığa
Halkların kanını, kinini, şiddetini
Kutsal bir şarap gibi ibadet sayıp içenler
Ve ihanet içinde işbirlikçiler
Hangi can
Hangi cehennem yürekli civan dayanır
Sonbahar hüznü çökmüş
Bir selvi gibi düşmüş
Elem, endişe yüklü yüzlere
O yangın mavisi gözlere
Bir hüzün, bir acılık çöküyor içime
Dört kitapça kutsanmış
Bu belalı, bu kan revan zengin coğrafyada
Açlığa tutsak mutluluğa hasret
O yanmış o yıkılmış çınarlar
Yürekleri Kerbela analar
Yarım kalmış sevdalar gelince aklıma
Sevda taşmaz oldu baharlar
Nerdesin sarı saçlı, mavi gözlü
Halkların sultanı Hıdrellez nerdesin?