İçimdeki ölümlerin dirilen sesi
Saçlarımın gizli boyası beyazlara dur diyen
Uzak yolların yalnız kadını
Yüreğimde kabaran sevdaları bir bilsen
Taze ekmek gibi sıcacık buram buram
Anlatılmaz
Tanımı zor bir duygu yalnızlığımda büyüyen
Seni beklerken uzak yerlerden
Üzerime sarılan bir yumak yollar
Sen kırmızısı dağ çiçeklerinin
Bazen üşümüş, bazen solgun
Kahverengisi oturmuş gözlerine doğanın
Yıl değil, yol yorgunu
Telgraf tellerince uzamış türkü gibi yürekli
Turna gözlü güzelim
Kimi yağmurlar getirir seni
Kimi güneşler
Alıp gözüme koyarım gülüşünü
Sıcaklığını avuçlarımda duyarım
Bir de adımı dese dilin sevecen
Bu solgun bahçeye can gelecektir bilirim
Umarım zamanın tarlasında
Bir gün bizim de ekinimiz bitecek
En doygun bulutlar
Sevgi bahçesine bırakacak sularını
Bir gün uzanacak muhabbetle ellerin
Ben, adına türkü söylemekten bıkmayacağım
İlham kaynağı olacak şiirlerime adın
Sen dinlemesen de bu sevda suçlusunu
Ömürde bir açan nazlı çiçeğim
Kayıt Tarihi : 25.7.2014 02:06:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!