Sevda Nöbeti Şiiri - Erdem Gümüş 2

SEVDA NÖBETİ

Ey Sevgili
Sen hiç

ahmak ıslatan yağmurlar nöbeti tutun mu;
Sessiz
ve inceden ince ciselerde ?

Katre katre indi mi ruhunun iliklerine
ayrılık damlaları?

Sen hiç
üç-beş nöbetine yazıldın mı sevdanın köşebaşı
arnavut kaldırımlarına,

Sıktın mı sokak lambalarının pır pır göz kırpmalarına
otuziki makamda gıcırtılı azıdişinden
kemani kurşunlarını ...
figanice.

Sırılsıklam,
beklerken sevdayı.

Acı bir ıslık çalarken yüreğinde kasırgalar
Tüylerin selama durdu mu ayyuka...
dimdik.

Suya düşmüş sıçan bakışlarını sezdi mi leş kuşları
Gözgöze geldin mi
ölümünü bekleyen karabasan akbabalarla ?

Sokak çocukları gibi;
Kimi bekliyorsun sorularının korkularından
Sindi mi
omuzlarına başın..
Tanınma utanmalarına terledi mi bedenin,
ya da;
Stres koktu mu titreyen tenin.

Sen hiç
terkedildin mi sevgili?
Bilir misin Sevda Nöbetinin doğum sancılarının tadını
Tattın mı bağıra çağıra
can havli

Tıpkı;
Elifin kağnısıydı gidşin yâr,
sessiz
inceden ince ve sinsice
Nasıl da sıyrıldın gecemin zifiri siyahından
gıcırtısız

Ey Sevgili,
Hatırlıyormusun,
Elele tutuştuğumuz o yaz mevsimini?
Yaz yağmurlarının toprak kokusu sızlatırsa burnunu
yerinde yeller esen o tadı unut;
ve
Beni hatırla....
Sevda Nöbetindeyim

KUL FİGANİ
İZMİT