Sevda bıçağını aşkın ile keskin biledim.
Açtım yaradana ellerimi her daim seni diledim.
Yarı yolda bırakıp gitmeseydin beni,
İşlediğin mendille gözyaşlarını silerdim.
Aşkın ile sevda yoluna baş koydum.
Ateşten gömleğine dayanamayıp soydum.
Dağları taşları edindim kendime mekan,
Sevda murçuyla kayalara, hep adını oydum.
Sevda yolunda aşkınla yürüdüm yavaşça,
Menzile ulaştırmayacaksan, ayrılalım dostça.
Aşkın ateşi yanan bağrımda korlaştı kaldı,
Bitireceksen bitir bu sevdayı yigit ve mertçe!
Sevda yıldızlarını ettim kendime kılavuz!
Aşık olanın bu yolda olması lazım
pür yavuz!
Kulaç atabilmek için coşkun akan sularda,
İnşa etmek lazım suyu berrak bir çok havuz!
12/07/2006
Kayıt Tarihi : 12.7.2006 09:42:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!