Ölüm gülleri açmıştı;
soğuk bir ölüm baharında.
Gözler sevda körüydü;
yalnız yalnızlık aylarında.
Hani güneş doğarya,
batıdan akşam üzeri
işte öyle birşeydi prangalı yüreğimde umut.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
