Sevda Mahkemesi Şiiri - Muzaffer Köndel

Bir daha yollarını bekleyen olmayacak,
Hüzün yelkenlerinle meçhule akacaksın.
Hasretinle bağrımı benek benek dağlarken,
O güneş gözlerinle kimleri yakacaksın?

Bir zamalar gönlünde kelebekler uçadı,
Her gülüşte yüzünde ayrı bir gül açardı,
Sevdalı bakışların mutluluklar saçardı,
Özlem tohumlarını nereye ekeceksin?

Gün gelir saçlarına birkaç damla kar düşer,
Ak köpük kucağına cehennemden nar düşer,
Kalbin ateşte erir, gözyaşlarınla pişer,
Pembe bir hayal gibi uzaktan bakacaksın.

Bir perdenin ardında ağlayıp, içeceksin,
Ömür penceresinden ansızın uçacaksın,
Aşk yüküyle sıratı sen nasıl geçeceksin?
Sevda mahkemesine yalnız mı çıkacaksın?