Sevda kuşu Şiiri - Dağlar Özügüç

Ağır ağır ölüyor yuvasında sevda kuşu
Yola çıkamaz oldu katar katar turnalar
Mahsunluk çöktü sanki göğün göğsüne
Bu ellerde bir matem havası var
Günler azaldı artık gitme zamanı
Fakat kuşlar sanki çakılıp kaldılar
İlerisine geçemedikleri bir sevdaları var
Yaralarını tamire çalışıyorlar

Sevda kuşu gönülden yaralıyken
Bahar bahçe bırakmadınız yaktınız
Şimdi ne için bu gönül almalar
Arkanıza bir bakın geride neler bıraktınız
Aynı duyguyu taşıyan umut yolcuları
Birgün aynı durakta mutlaka buluşurlar
Önemli olan indikleri o anda
Hasretle nereye baktıkları