1973- Şiir bende doğum lekesi...
Vakit yine gece yarısı…
Masada kağıt ve kalem, karşımda ışık ve gölge,
Uzaklarda sessiz karanlık, gökte yalnızca yıldızlar
ve alabildiğine uzanan Samanyolu…
Penceremi açıyorum,
Senin sevdiğin yağmurun sesi saçlarımı,
ıslak toprak kokusu bedenimi okşuyor,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta