Sevda Işığı Şiiri - Emine Sönmez

SEVDA IŞIĞI

Gizli gizli ağladığım bir anda,
Geliyorum diye telefon ettin.
Bağım -bahçem viran oldu diyordum,
Mis kokulu, taze goncalar açtın.

Gecenin koynunda titrer, üşürdüm,
Haftalar ca, gözlerini düşündüm,
Sesini düyünce aklım şaşırdım,
Küllenmiş ateşi yeniden yaktın.

Mutluluk ağacım çiçekler açtı,
Gönlüme sevdanın ateşi düştü,
Yaralı yüreğim yar'a kavuştu,
Yanardağ gibiydin, eriyip aktın.

Gökyüzüne uçtum, kanat açmadan,
Abı-hayat içtim sanki, içme' den,
Seni görmek var ya, ömür geçmeden,
Kos koca dünyayı bana bıraktın.

Gideceksen, güle güle git derim,
Dönüşünü, dört göz ile beklerim,
Mutlulukla geçer bütün günlerim,
Hep yüreğimdesin, gözden ırak tın.