Sevda İşçisi Şiiri - Ercan Barut

Zaman çoktan gitti ,ben geçtim
bir işçi kahvesinden hasretine...
Sobanın közü bitmek üzere
Gaz lambasının ışığı söndü sönecek, aklımda sen, okuduğum eski bir gazete..

Masamda yüzü buruşuk bir adam
Tütün sardı kalın parmakları ,
sararmıştı pos bıyıkları ...Belli ki yansımıştı yüzüne hayatı,gece gündüz çalışmış
alamamıştı emeğini hakkını ...

Anlattı kendini,
Zaman gitti ben geçtim yerine
Ellerindi, tuttum küreklerde
Sevdamızı ördüm briketlerde
Yıkık virane bu yerlerde
Yüzüm buruştu hep
alacağım kaldı sende..

Zaman gitti bende işçi de gectik öfkemizden
Hakkını alamadık emeklerimizin amma
Ne minnet etti Işçi iş sahibine,
ne de ben
sevdamın sahibine...