Sevda İle Gam Şiiri - Osman Batur

İnanmak istediğime inandım yine,
Kandım gözyaşlarına ve titrek sesine.
Bağrımın en ücrasındaki bam teline
Vurdun, o ağulu gözlerini kırpmadan.

Israrla inandım her defasında yare;
Ama bu kez bulamadım yaraya çare.
Gönlün caydı ya bu aşığından bir kere;
Unutamam üstüme toprak atılmadan

Gönül alabora oldu; koptu fırtına.
Bu bora, aldı tüm benliğimi altına.
Uyandım ve ulaştım hakikat katına.
Sıyrılmalı zihnim, oyunsu karmaşadan.

Korkuyor muyum yoksa? Nerden bu çetrefil?
Ey gönül! Kararlarımın önünde eğil!
Sen yalnız sev; ayrılık senin işin değil.
Akıl gururdan vurur, gönül ise bamdan.
Öleceğim bu gidişle sevda ile gamdan...