Derin bir yara,
Merhemi kayıp...
Unutamıyor oldum seni,
Derinlere bürünüyor zihnim
Gidişinle bu acı yakıyor ruhumu...
Artık Sensizliği çekemiyorum,
Daraldıkça daralıyorum,
Akıp gidiyorum uçsuz alemlere,
Hatıraların zihnimi bitiriyor,
Kayıp bir yalnızlığın pençesindeyim.
Sevdam kör düğüm aklımın hücrelerinde
Yaşama tutunacak hevesleri tüketti gidişin,
Resimlerine bak baka tükeniyorum,
İşin gerçeği inan seni unutamıyorum.
Sedat dert yükü yüklü ruh halin,
Kimseler tarafında duyulmaz ahvalin,
Yarinden kalan mabedin...
Bekçisi olmuş yüreğin.
Kayıt Tarihi : 4.3.2013 21:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sedat Köse](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/03/04/sevda-iklimi-9.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!