Sevda Güncesi III (Deneme)

Bedenime düşen yorgunluğu unutmak istercesine uzandım yatağa.
Rüzgârlıydı hava. İlahi bir ninni sarmaladı bedenimi. Hiçbir şey hissetmeden, hatırlamadan uyumak istedim. Alın terimden son bir yudum alıp, zor olmadı hülyalara dalmam.

Bırakmadın beni, gitmedin bedenimden. En hissizliğe terk ettiğimde kendimi çıkageldin geceme.
Saatler sürdü gülümsemen. Konuşmuyordun.
Belki bana öyle geldi.
Eskileri yaşadım en karışılmadık saatlerde.
Yaşadıklarım, yaşamadıklarım ömür oldu aktı bedenime.
Sen ömrüme sığdırdığım aktın bedenime…

Güneş doğmamıştı daha uyandım.
Umutla koştum sahile. Rüyalarımdaki denizkızı olur ya oralardadır.
Yoktun. Hüzünlüydü sahil, akşamdan kalma balıkçı tekneleri karşıladı beni. Yorgun bedenleri sağa sola yalpalıyordu.
Ak düşmüştü denizin saçlarına.
Beyaz ve mavi ne kadar yakışmıştı yorgun denize.
Kaçıncı düşen aktı kim bilir. Kaçıncı uyanışıydı bu…
Kışları sahile hüzün vurur derlerdi. İnandım.
Uzaklarda, çok uzakta bir deniz feneri, söndürmemiş ışığını. Belki beni bekledi, selamlamak istedi kim bilir.

Gizli bir şifre kabul ettim selamını, çözmeye çabaladım, senden bir haber olmasın yollanan.
Ama sen az önce gittin benden. Sabahın bu saati neyin haberi ki bu…
Yorgundum.
Uzunca sürdü denizin saçlarına düşen akı temizlemesi.
Deniz bir beni, bir bana bulaşan seni temizleyemedi.
Öğrendim. Deniz deniz ile temizlenmezmiş.