Sensiz bir geleceğe araladım perdemi. Soğuktu karanlıktı dışarısı, korkuyordum. Yalnızlık kapladı bedenimi ve kimsesiz bir hıçkırık. Denizi seyrettim uzunca, gözyaşlarım karıştı alabildiğine siyaha. Ay vardı bir yakamozda gördüm silüetini. Işıl ışıldın. Dalgalarla raksına boğuldum uzunca. Kandırdım kendimi, olmadık zamanda gün ışığım saydım.
Seyrettim…
Balıkçı takalarının tamtamları duyuldu uzaktan. Birleştiler ışıkla karanlığın ufuk çizgisinde.
Sana geliyorlardı, alacaklardı seni benden.
Attım kendimi denize, tamtamlara ve korkuma aldırmadan.
Kulaçladım soğuk suları, sana savurdum bitkin bedenimi…
Yetişemedim…
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
