Dilim varmıyor yaşadıklarımı anlatmaya,
Yüreğim el vermiyor çektiklerimi saymaya,
Öyle bir hüzün kasırgasından geçtim ki;
Meltemler utanıyor yanımda durmaya.
Ben çok fakirim oysa; sevda fakiri.
Kendimi unutacak kadar sevdim, körü körüne,
Kendimi mahvedecek kadar tükettim, ömür ne kelime,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta