Sevda Ektin Kalbime (Sonbahar)

sonbaharda yeşerdim açtım filizlerimi aşka
mucizeydi bu doğaya aykırıydı
ama; oldu işte!
aşkın zamanı mı vardı?
ektin içime aşk tohumlarını
ıslandım senin aşk yağmurlarında
tohumlarını bıraktın yüreğime
ve bitimsiz sabahlara doğdum güneşinle
sıcaklığında sardın, ışığınla kavurdun
ben zamansız açtım şimdi çiçeklerimi
dökerken ağaçlar yapraklarını sarı sonbahara küskünken
ben aşka açtım gönül çiçeklerimi senin dokunuşunla
sonbaharda sevda ektin kalbime
nasılda büyüttüm seni içimde
doğdun güneş gibi gizli bahçeme
karanlıklarını deldin kalbimin
kilit vurduğum yüreğimi zamansız zorladın
nasılda aşka susamışım oysa anlayamımışım
unutmaya yüz tutmuştu ruhum o ışığı, sönmüştü küllenmiş mabedim
közlerim alev almasın diye üzerini nefretle sıvamıştım
aşkın açtığı yaralar kabuk tutsun diye
aşkı sancılarla anıp içimden atmak için
kendimle kaç gece savaşmıştım
sırf aşkı nefretle kusmak içimden atmak için
tuz basmıştım hastalıklı ruhuma
ben o sonbaharda aşka küsmüştüm
rüzgarlarda onunla savrulup
yağmurlarında gözyaşlarımı dökmüştüm
o bana yalnızlığımda bitimlerini, kurumuş dallarını anımsattıkça
ben de ona açılan aşk yaralarıyla kangıren olan izlerimi anlatmıştım
beynimden, yüreğimden kazımanın zorluğunu kendime tutunarak aşmıştım
yaşanmış aşk takviminden sonbaharı silmiştim
adı hüzündü sonbaharın, canımla cebelleşme anlarımdı
sıyrıldım acılardan ama; korkularım hiç bitmedi
yarası saklı acılarım izler bırakmıştı
sonbaharlar hüzün kokardı, benim de kapanan sayfalarım vardı
unutulmaya yüz tutmuştu aşk!
sen zamansız bir aşktın, düştün aklıma birden
sızdın yaralarımın arasından kalbime
olmaz denenleri mucizenle oldurdun
umutlar ektin çaresizliğime, çatlamış dudaklarımı ıslattın
gözyaşlarımı dudagınla sildin, tebessümüm oldun
aşk! sen bana sonbaharı yeniden sevdirdin
kurumuş pınarlarım çağlayana döndü, setler kalktı aradan
hep kaçtım yeni adımlardan, yeni aşklardan
ben aşka tövbekarken yapıştın yakama
sen aşka yakıştın! beni aşkla barıştırdın
zamanda kaybolan beni sonbaharda buldun
nadasa çektiğim yüreğime aşk tohumları ektin bir de yeşerttin
sonbahar artık aşkbaharım, rüzgarı asi olsada koruyor beni sıcaklığın
ben aşka sonbaharda küsmüştüm
yine aşka sonbaharda çiçeklerimi açtım
ben bir deliverenim
zamansız açan aşk çiçeğim seninle hayat buldu
sonbahar sararırken biz aşkın rengi kırmızıya bulandık bile...