Sevda Dilencisi Şiiri - Hasan Karahisar

SEVDA DİLENCİSİ

Böylesine çaresiz kalmayacaktım
Çekip gitsen de dünyamdan ansızın
Böyle dipsiz dertlere dalmayacaktım
Bilsen ne kadar şanssızım, şanslısın

Öylesine akıp giderken günler
Bekâretine sahip çıksaydı dünler
Pusulamı çalmasaydı yönler
Ah! Önüme çıkarmasaydı seni o günler

Kader kepini giymiş sahte kondüktör
Yollarımızı demirden yaptı gel, gör
Ayrılayım desem elde fener gözler kör
Çaresizim, gören gözün tutan elinim şanslısın

Ah o ilkbahar sabahı yok mu?
Hani şu kuşları cıvıl cıvıl ötüşen
Çiçekleri bin bir ıtırlı, etekleri rüzgârla şen
Ben böyle çaresiz kalmazdım bir bilsen

Yazın içimi ısıttığı kanımı kaynattığı zamanlar
Düğmelerini aralayıp açmasaydın yakasını mintanın
Ben böyle tomurcukların meyveye dönmesini
Beklemeyecektim.
Amele yanığı tenim olmayacaktı
Sen yürümeseydin bir yaz günü önümden
Geçmeseydin gamzeli yanaklarında gülücükler
Pupa yelken
Ah! O davetkâr bakışların olmasaydı.
Böyle ayakaltında dolaşmazdı gururum
Ve ben Medine dilencisi gibi
Sevda dilencin olmazdım gönül kapında

Oyonnax, 26.11.211 Hasan KARAHİSAR