Sevda Dilencisi Şiiri - Sevda Yanar

Hiç düşlememiştim ayrılacağımızı,
Hazırlıklı değildim hasretine...
Bilemezdim ayrı ayrı yaşayacağımızı,
Ve dayanacağımı, vefasızlık illetine.

Okuyamamıştım gözlerinde gizli ihaneti,
Olmayacak hayallerle avutulmuşum.
Sezebilsem koparmaz mıydım kıyameti?
Nasıl efsunlanmış, nasıl tutulmuşum.

İsmini nakışlamıştım gecelere,
Vazgeçilmez perisiydin rüyalarımın.
Takılmıştım şiirlere ve güncelere,
Tutmuyordu hiç ibresi ayarımın...

Yediğim ekmektin sen, içtiğim su,
Sen olmasan soluk alamıyordum.
Teninde saklıydı baharımın kokusu,
Koklamak istiyor, yapamıyordum.

Kalmıştım bir köşede boynu bükük,
Ne özlemi var gurubun, ne sevgisi.
Çizgiler belirsiz, anılar kırık dökük,
Diyorlar adıma sevda dilencisi...

Şimdi uzaktan bakıyorum gölgene,
Verdiğim sözde de duramıyorum.
Kaç kere yemin ettim, kaç kere;
Adını anmadan yapamıyorum.

Biliyorum artık gelmeyeceğini,
Konuşurken duydum böceklerden...
Koskoca bir boşluk doldurdu yüreğimi,
Beklentim kalmadı geleceklerden...

(Ödemiş, 2008)