Sevda Dediğin Şiiri - Görkem Tiryaki

Bin asır geçmiş üstünden şu yıllanmış baharın
Ruhum daralıyor geniş odalar da şafak sökmez sabahın
Meltemli bir uçurumun kenarında andım adını ansızın
Sevda dediğin ölümden bile derinmiş

Özünde vardır elbet aşk insanın
Öyle bir öz ki aşk olmadan anlayamazsın
Gökten gelen anlatması imkansızın
Kalbimin emeli, mukadderi senmiş

Muhtemel aşk girmiş damardan üzüntüdür yakın
Ruhuma vazgeçilmez bir hazdır aşkın
Karanfiller açar gözlerinde lakin iktimadın
Var mıdır sesinin üstüne ses cihanda görülmemiş

Çalmadı mı hiç ukteden aşık sazın
Uyan artık kurduğun rüyadan budur seninde bahtın
Halim harabe gönül tahtı darmadağın
"Yoktur öte alemde de kaçacak bir yer"
Bundan Kaçamazsın