Sevda da Esti Poyraz Şiiri - Avni Temiz

Dünyam da yıldız olup, samanyoluma girdin,
Senin haberin yoktu, daima beni gerdin,
Gönlüm ummandı benim, sen ise orda bir din;
-Sevda da esti poyraz, dört bir yana dağıldık,
-Millet derya da yüzdü, biz dere de boğulduk..

Bu gece de gök yüzü, yıldız yıldız parlıyor,
Temmuz da insan yanar, benim dağlar karlıyor,
İçimde bir ateş var, yüreğimi narlıyor;
-Sevda da esti poyraz, dört bir yana dağıldık,
-Millet derya da yüzdü, biz dere de boğulduk..

Masum bakışlarınla, yüreğimi yandırdın,
Tatlı gülüşlerinle, Melekleri andırdın,
Bir yemek yiyemedik, tiridine bandırdın;
-Sevda da esti poyraz, dört bir yana dağıldık,
-Millet derya da yüzdü, biz dere de boğulduk..

Araya girer yıllar, günler haftaya küser,
Aşkta karşılık yoksa, insan ümidi keser,
Fırtınaya tutulma, her bir yandan yel eser;
-Sevda da esti poyraz, dört bir yana dağıldık,
-Millet derya da yüzdü, biz dere de boğulduk..

Anlatılmaz bir dert bu, gönülde palazlanır,
İlacı sevilmektir, sen seversen nazlanır,
Ayrı düşersen eğer, geceler ayazlanır;
-Sevda da esti poyraz, dört bir yana dağıldık,
-Millet derya da yüzdü, biz dere de boğulduk..

02.08.2013 Şavşat