Sevda Coğrafyası Şiiri - Alperen Yılmaz

Karış karış dolaştım sevda coğrafyasını;
Bir sen daha çıkmadı beni yakarcasına.
Kor düştü, filizlendi, sildi gönül pasını;
Bir damla ki kalbime sevda ekercesine.

Gönlüm gül cemalini hülyalarında görür.
Karşında dayanamaz, muazzez dağlar erir.
Her nefeste onulmaz bir cefa hissi verir:
Böylesi aşk görmedim acı çekercesine…

Zarafetin timsali endamına mest oldum.
Sana doğan her sabah, yeniden hayat buldum.
Yalnız geçen her gece, gözlerine vuruldum,
Sana dünya gözüyle son kez bakarcasına.

Hayatta, her şeyden çok, gelmeni bekliyorum.
“Sen” ve “Ötesi” diye, kavram öbekliyorum.
Nezdimde nâmuteber, her veda ekli yorum:
Kabullenme fikrine karşı çıkarcasına.

Korkarım bu gidişle isyana yeltenirim.
Ne hasrete baş eğer ne vakte yaltanırım.
Beni izandan eden ecmel bir kul tanırım.
Aklıma zararlı bir fikir sokarcasına…

Vazgeçmem, tek bir siyah kalmasa da saçımda.
Seni hatırlıyorum her gün, farklı biçimde.
Yaşamayı sevdiren bir heves var içimde.
Adeta okumayı tekrar sökercesine…