Çocuklar gibiyim;
Koşturup duruyorum, biliyor musun?
Önünde ardında gittiğin yolların
Gönlümde hesabını tutuyorum.
Deli miyim; sen söyle! Yaşım kaç bilmiyorum,
Elalem işinde aşında, ben senin derdindeyim,
'Sakalın ağarmış' deyince komşular
Hemen tıraş için berbere koş,
Saçındaki beyazı saklamaksa,
bilsen ne büyük telâş.
Bir başka bakıyor dünya bana;
-Sesler hor görüyor
-gözler eziyor
-diller selam kesiyor
Çocukluğumu elimden kim alıyor?
Sen hiç dünyayı topaç yapan;
-derdini yuvarlayan çocuğu gördün mü?
Hangi yöne gittiğine umarsız, ayağı çıplak
Denesen onun çemberini elinden alabilir misin?
Yine de alsan çemberini, ağlamasına dayanabilir misin?
Öyle büyük insanlar var ki şu dünyada
Küçük bir çocuktan ne isterler; şaşar kalırsın
Sevda ile oynayana, yani bir çocuğa
Gerçeği nasıl söylersin?
Ne güçleri yeter çocuk olmaya
Ne de sevgi eğirmeye kirmanda
Böylelerine acır geçersin...
05.07.1999 / 2009
Orhan TiryakioğluKayıt Tarihi : 27.12.2007 11:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çocuk kalabilir misiniz? Yoksa büyüyüp de yüreği katılaşanlara mı, sizlere bırakıyorum. Peki, ne olalım, doğrusunu bulalım ve sürüye katılalım. Sevgiyi eğirelim kirmanda, ne olacaksak olalım, ama onsuz kalmayalım.. Saygılarımla.
-derdini yuvarlayan bir çocuk gördün mü
Hangi yöne gittiğini umursamaz çıplak ayaklarıyla
Böyle birinin çemberini elinden alabilir misin?
Alsan çemberini,
Ağlamasına dayanabilir misin?
Öyle büyük insanlar var ki şu dünyada
Küçük bir çocuktan ne isterler;
Şaşar kalırsın
Ne güçleri yeter çocuk olmaya
Ne de sevgi eğirmeye kirmanda
Böylelerine acır geçersin...
Çocuk olmak gerek onun saflığını,temizliğini riyasız hayatını sürdürebilmek için. Ama büyük te olmalı bu acımasız dünyada kendini koruyabilmek adına,sevdiklerini kollayabilmek adına. Yüreğinize sağlık.
TÜM YORUMLAR (1)