Neydi o günler gelip geçerdi.
Neşe, sevinç, coşku içinde
Annemin sevinci, babamın sesi
Delerdi içimi bir mermi gibi...
Ah! Köyümün akan pınarı
Pınarı koruyan sevda çınarı
İçimde dolaşan âşk fırtınası
Sarıyor köyümün dört bir yanını
Gözümü açıyorum acı, nefret...
Çirkeflik dolmuş içim, dışım
Ağlıyorum, biçare halime
Maziyi anıp da dolan gözlerle.
Artık güvenim yok ki dünyaya
Şu dost görünen sahte simaya
Duyun, inanmıyorum sevda sözüne
İnansam ne çıkar, değişen nedir?
Kayıt Tarihi : 13.6.2019 19:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Muzaffer Arslan 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/06/13/sevda-cinari-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!