Sevda Çiçeğim Şiiri - Ahmet Canbaba

SEVDA ÇİÇEĞİM

Göze değdi, bir gülüşün
dibine düştü aşklar
olgun bir meyve gibi.
Sabırsızlığımın sınırlarını zorluyor.
Ellerim uzanacak yasak meyveye.
Bir tatlı sürprizin sevinci
su katmayacak pişmiş aşıma.
Rüyalarımı dolduruşun……
Ömrümden kaç gece biriktirdim uykusuz.
Sessizce taşıdım aşkları gözyaşıma.
Seni nasıl anlatayım sevda çiçeğim

Örülmüş geçidime duvarlar.
Zirveler çoğalıyor üstümde
Ne ışık olmaya duruyorum
ne çiçek.
Nefesimde tomurcuklanıyor hayat
açmaya duruyorum seninle.
Mahsul bereketi istif istif
şaşırmış yönlerim.
İçimde huzursuzluğu Allah’ın
bir kaçamak yapar ilk ışıklarda.
Acıların olurum avuçlarında
ve ilk ışıklarında sabahın.
Seni nasıl anlatayım sevda çiçeğim

Bir kurşun yiyor bazen
aşk kanadı kırık bir kuş
gönlüm sensizliğe yorgun.
Duyguların hele yeni bir aşka acıksın
seni bir yüreğime gömsünler hele
ilk günaydınlarınla bir uyanayım
bakışlarını baştan çıkarıp
acı bir çığlık gibi sevincin
hele içinde bir busenle yanayım.
Seni nasıl anlatayım sevda çiçeğim.

Aklımda güneş yanığı
isteklere açılan gönül kapısı
yaşlı bir ırmak yatağı kuru su.
Ne zaman kapım çalınsa
can yürek olur
can soluk uykusu.
Sesin sarılır nefeslere
kanar yüreğimden
bir yarın.
Gözlerin kan çanağı
dudaklarında acın
ve dudaklarında efkarın.
Seni nasıl anlatayım sevda çiçeğim.

Ahmet Canbaba