Ne var ki hayata katıldıktan sonra sonsuza dek yaşayan;
İstisnalar dışında…
Birçoğumuz güneş altındaki kar taneleri misaliyiz maddiyatta,
Hani neredeler bize bizleri bırakan Hz. Âdem ile Hz. Havva…
Her an, her geçen saniye, görebildiğimiz ve ya herhangi bir yerde,
Bir şeyler başlıyor, canlanıyor, farkında olsun ya da olmasın katılıyor hayata.
Niçin; bir gün erişebilmesi için sona,
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Bu şiirin de çok güzel ilhan tebrikler!
'Acıyı değil, mutluluğu düşündün sen en başından beri,
Sen içinde büyüt aşkını yinede, onlar bilmeseler de sevildiklerini.
Acının da tadını çıkartmaya bak,
Yaşadıklarının her saniyesine döktüğün tüm gözyaşları değdi.
Ve bekle az biraz, atlatsın bu son baharla kışı gönlünün toy sevda bahçesi…”
Çok güzel bir şiir okudum ilhan kardeşim. tebrik ederim
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta