Sevda Ateşi Şiiri - Mustafa Ata

Sevda ateşi öyle bir şey ki
Gün olur uçurur seni mutluluktan
Sığmazsın kabına coşar taşarsın
Öyle bir an olur ki feryat-ı figan eylersin
Dudakların da sevda türküleri
Yarışırsın güle hasret bülbülle
Gün gelir Ferhat gibi
Dağları delmeye kalkarsın
O da yetmezse Leyla’sını arayan
Mecnun misali düşersin çöllere
Gözün görmez ondan başkasını
Gönül yanar tutuşur
Mavi gözlerin özlemiyle
Çaresiz bekler durursun yolunu
Gelecek diye günler geceler boyu
Ne kadar da uğraşsan nafile
Söz dinletemezsin artık gönlüne
Bir kere düştü mü sevda ateşi yüreğe
Kaçış ne mümkün artık
Sende …
Bir sevda mahkumusundur

28.02.08 İzmir