Sevda Şiiri - Ömer Bozdoğan

Bir sevdaya tutuldum on beş yıl önce,
Sıfırdan zengin olacaktım, amacım.
Öyle zengin olacaktım ki kocaman.
Hiç bir yanlış olmayacaktı çevremde.
“Yapar mıyım? ” dedim kendi kendime,
Ne engel vardı ki yapamayacak!

Kesin kararımı verdiğim zaman,
Öğrenci idim, hem de sıradan.
Dedim arkadaşlara “sermaye neymiş?
İnsanın zekası sermaye imiş.”
Güldüler alay ettiler benimle,
“Paran olmaz ise olmaz” dediler.
“Öyle ise görürsünüz” diyerek,
Ayrıldım onlardan başladım işe.

Bir iş yeri açtım kendime.
Tek başıma okuldan sonra koşarak,
Nice nice engelleri aşarak.
Engeller bazen aşılmaz olur,
Sonra bakardım ki her şey hallolur.
Tek başıma çalışırdım o zaman,
Yanıma da bir çırak almıştım.
Hemen bir imza defteri başlattım,
Bir sayfaya ben, diğerine çırağım.
Sabah akşam imzalardık defteri.
Derken çoğaldık da çoğaldık,
Çoğaldık çoğaldık, sonra azaldık.
Öyle başladım ki durmadan çalış,
Çalıştım, çabaladım, boyum bir karış!
Ne yaptımsa tutturmak için mayayı,
Hep karşımda buldum koca kayayı!