Basıklığını Atacaksın Şiiri - Ömer Bozdoğan

Bizim eğitim şeklimiz
Korku üstüne idi.
Şayet istenilen birey olmazsan
Cehennem vardı,
Zebaniler ve katran kazanı.
Devler, cinler, periler,
Dünya sabun üstünde dururdu,
Hem jandarmadan korkardık, hem eşkiyadan,
Sınıfta kalırız diye öğretmenden,
Karakola götürür diye muhtardan,
Korkardık, bizden büyüklerden.
Mezarlıktan geçerken hortlak çıkardı,
Şehirde polis, zabıta vardı.
Kaybetmekten korkardık, olmayan şeyi,
Toplum korku üstüne yetiştirirdi.
Korkan insan özgür olamaz,
Özgür olunmadan bilgi dolamaz,
Mesela, girmeye çekinirdim
Gösterişli otellere, lokantalara.
Oralar üstün insanların yeriydi,
Bunlar lüks kabul edilir, israf denirdi.
İsraf günah olur,
Melekler deftere yazardı.

Okulun bir hademesi vardı,
Maaşlıydı, iskarpin giyerdi, tozlu değildi.
Analar ahh deyip iç çekerdi,
'Çocuğum hademe olsa' derdi.
Almıştık atalardan aşıyı,
Hedefimiz hademe olmaktı.

Hademe olacak bizler,
Bürokrat olduk, yöneten olduk,
Tecrübesiz sanayici olduk.
'Yapamayız toplu iğne bile' denirdi,
Yabancılar üstündü, onlar yapardı.
Kültür sözü çok yabancı,
Bilgiyse bizden uzaktı.
Standart kavramını duyduk sonraları,
O da iyi bir şey değildi,
Özel işler yapmaktı marifet.
Standart iş harcıalemdi,
Kalite de masal gibi bir şeydi.
Güvensiz yetiştik, güvensiz.