Şevâsın Her Halinle Bir Can Gibi!

* günüme gün katan bir-can gibi
canansın nerelerdesin belli değil.
sağımdasın, solumdasın hiç görünmezsin.
özenip bezedigim altından, yakuttan tacınla
her an aklımda, kalbimdeki elmastan tahtındasın!
seni bulmaya havz-ı kevser ırmağını geçmek mi lazım?

düşmüşüm çorak topraklarda, seni arıyorum boyuna yana yana
geleceksin de sen, her an yeşerecek, ah..bastığın su topraklar!

****
kimi siirlerimde objektif tasvirden ziyade sübjektif tasviri isliyorum. edebiyatta insan disindaki canli-cansiz varlıklarin, sahip olduklari özellikleri ve nitelikleri ile kelimelerle yapilan resim gibi. anlatilmak istenilen varligin tam anlamiyla ifade edilmesi, o varligin bütün yönleriyle taninmasina baglidir. bu bakımdan basarili bir tasvir yazabilmek için, iyi bir gözlemci olmak gerekir diye de düsünüyorum. tasvir edilecek varlik hakkinda bütün bilgiler bes duyu organi vasitasiyla elde edilir diyerek siirimsi güzellikler diliyorum...

Şevâ: Âdil/adaletli
Havz-ı Kevser: Âhirette bulunan ve Yüce Allah tarafından Peygamber efendimize verilmiş olan ırmak ve havuz.