Ah benim küçüğüm nazlı çiçeğim
Hayatla tek bağım sensin gerçeğim
Umudum yarınım aşım ekmeğim
Sensizliğe asla tahammülüm yok
İste hemen,koşa koşa geleyim
Hep olumsuzluk,hep yıkılmışlık,
Ben artık sevmelere küskünüm
Uzak dursun benden
Aşka dair ne varsa
Yüzümdeki bu çizgiler,bu hüzün
Bin yalan,sevmelerin ürünü
Seni kaybedişimin bugün birinci yılı
Hergün aynı azabı yeniden yaşıyorum
Tam acım dindi diye biraz huzur duyarken
Bir anıyla yeniden,yeniden başlıyorum
Gözümden akan yaşı herkesten saklıyorum
Sesimi duymadan yapamazdın
Hani bensiz nefes alamazdın
Bir gün bile ayrı kalamazdın
Şimdi adımı anmaz oldun
Yalan mıydı senin aşkın
Hasret acısını çekmeyen bilmez
Doğuştan bahtsızım yüzümde gülmez
Ömür kar boranda,yaz bahar gelmez
Yalan oldum dolan oldum har oldum
Neye el uzatsam kırıldı dalı
Bıktım artık Allahım gece gündüz feryattan
Ne gerçek bir dost kalmış ne de halden anlayan
Yıkıldım kalkamadım yoruldum ağlamaktan
Ne umdum neler buldum şu yalancı hayattan
Yüklendim bütün derdi,belki çekerim dedim
Üstüne yıkılır tepeler dağlar
Belli etmezsin de için kan ağlar
Kopartıkça biter takvimde dallar
İnsanın düşleri yarım kalınca
Birden bir rüzğara kapılır ömrün
Sılamdan ayrıyım yuvamdan ayrı
Dizlerimde derman kalmadı gayrı
Bu zalım gurbetin olmadı hayrı
Kaderime boyun büker ağlarım
Yavrulara hasret yuvaya hasret
Yar bükmüş boynunu mahsun bakıyor
Gözünden yaş sicim olmuş akıyor
Bu garip hallerin içim yakıyor
Ağlama öpmeye kıyamadığım
Bilirim çektiğin derdi demezsin
Tutunacağım hayata
Gözümden damla yaş akmayacak
Bende öyle bir yürek var ki
Kötülerle savaştan bıkmayacak
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!