Talan ettik her yanını
Dağı taşı ormanını
Nasıl da yaktık canını
Çok üzgünüm memleketim
DÜşünmeden yedik içtik
Yüce kaya yorgun zurbahan dargın
Şıpşıpı üzülmüş bakıyor solgun
Sılayı özledim gönlümde kırgın
İçip söylemenin zamanı geldi
Sıla burcu burcu güller tomurcuk
Mert adam çalıp çırpmaz
Kimsenin namusuna bakmaz
Söz namustur
Verdiği sözden caymaz
Mert adam
Kaypakları adam yerine koymaz
Kendini kaptırırsan
Bitmez kahırla keder
Dünyanın kanunu bu
Her gelen bir gün gider
Dünya boş dünya fani
Böyle ihmal etme beni
Yürek yanık kolay sönmem
Sevgisiz kurur dallarım
Gidersem geriye dönmem
Sana hasret sana vurgun
Söylemiştim sana sensiz olamam
Sesini duymadan nefes alamam
Bir gün bile olsa ayrı kalamam
Seni özlüyorum canımın canı
Ne köşkte sarayda ne malda gözüm
Bir balon aşka inanmışım
Yalan bakan bir çift göze
Umut bağladığım
Boş bir hayalden ibaretmiş
Yüreğimi umutlarımı
Hayallerimi geri ver
Bir ateş çemberinin ortasında kavruluyorum
Etim kemiklerimden ayrılıyor
Bedenim canıma yük sanki
Öyle ağır geliyor ki
Taşımakta zorlanıyorum
Yaşamak zor geliyor bezalim
Umudumu benden alan
Başımı dertlere salan
Adını söylemem ama
Memleketidir Erzincan
Yara açtı yüreğimde
Dost bilip can dediklerim
Yoluma tuzak kuranlar
Beni sırtımdan vuranlar
Hep en yakınımda duranlar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!