Ne zaman gülsen, ay tutulur gökyüzünde
İsmini yazar kutup yıldızları kalbime
Lütfun şereflendirir ömrümü gel, gitme
Güneş gibi doğdun ıssız gecelerime.
Ümitlendirmedin, yanlış anlama beni hiçbir gün
Nezaketsizlik ettiysem affet beni ‘SEVGİLİM’
Günden güne büyüyor sana olan yüküm
Ümidim yok; biliyorum bunun sonu ölüm.
Rabbim en hayırlısını verirmiş kullarına
Cennet bahçesini sersin senin ayaklarına
Alsın ömrümden katsın geri kalanına
Naçizane bir hediyedir bu şiirim sana…
Kayıt Tarihi : 21.2.2023 21:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!