Topal bir gece ağır aksak getirince yetim bir sabahı
Kelebek kanatları tutuşur geceden kalma mum ışığında.
Sen,
Karanlığa inat yakmamışsan ellerini
Denizlerde taş sektiren martıya inanmamışsan
Şen çocukların topaçları dönmüyorsa yarınında
Durmuşsan umudun kıyısında,
Gitmiyorsan bir adım ileri
Ve gözlerinde büyümüyorsa bir kızıl şafak vakti...
Sev uçurumları
Ayak tabanlarından tutuşturacak yalnızlığını,
Ben yaralı bir serçenin kanadına bıraktım düşümü
Gidiyorum...
Kayıt Tarihi : 28.2.2016 21:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Necla Bektaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/02/28/sev-ucurumlari.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!